thicker than water

Zweedse serie Thicker than water: seizoen 3 is er!

Het is alweer heel wat jaartjes geleden dat we kennismaakten met de Zweedse serie Thicker than water (Tjockare än vatten). Een verdwenen vader, een verdronken buurman, een verwisselde brief… Soms leek het wel alsof het een steeds groter zooitje werd daar bij dat familiepension op die prachtige plek. Ook in seizoen 2 maakte de familie er soms weer een potje van. En nu is seizoen 3 er – ik ben benieuwd hoe het met ze is!

Waarschuwing: wil je niets weten over het verloop van het verhaal, lees dan niet verder.

Bijzonder Åland

Zweedse serie Thicker than water
Oskar en Lasse. Foto met dank aan Lumière.

Thicker than water speelt zich af op de Ålandseilanden, die halverwege Zweden en Finland liggen, een autonome regio binnen Finland vormen, maar Zweeds als voertaal hebben. Volgens de omschrijving op de dvd staat het pension uit de serie om precies te zijn op het eiland Sunnanö. De serie is gefilmd op Barnens ö in Roslagen, in Luleå en Stockholm en op Åland.

Stad versus platteland

In de eerste aflevering van seizoen 1 zagen we hoe een broer en zus (Lasse en Jonna) vanuit hun stadse leven afreizen naar het eiland, waar hun moeder, broer en schoonzus wonen en pension Waldemars runnen. Ze zijn niet van plan om lang te blijven en lijken zich een beetje verheven te voelen boven het leven op het eiland, hoewel ze wel gelukzalige flashbacks hebben naar momenten in hun jeugd.

Zweedse serie Thicker than water
Lasse, Jonna en Oskar. Foto met dank aan Lumière.

The Legacy – maar dan anders

Eigenlijk weten ze niet goed waarom hun moeder, Anna-Lisa Waldemar, ze naar het eiland heeft laten komen. Hun broer Oskar blijkt niet eens te weten dat zijn broer en zus zouden komen. Daarna houdt hun moeder ze nog langer in spanning door ze eerst te laten wachten, dan één voor één naar haar kamer te laten komen en dan af te schepen met één mysterieus zinnetje. Wil je eerlijk weten wat ik dacht terwijl ik daarnaar zat te kijken? ‘Wat een rotwijf!’ Wat dat betreft overtroeft ze wat mij betreft het begin van de Deense serie The Legacy, waarin een moeder na haar overlijden haar kinderen stomverbaasd achterlaat door haar landgoed na te laten aan een dochter die in een ander gezin is opgegroeid.

Zweedse serie Thicker than water
Foto met dank aan Lumière.

Weinig sympathie

Ook voor de andere personages had ik persoonlijk weinig sympathie. En dat vind ik jammer, want ik vind het altijd fijn om met iemand mee te kunnen leven in een boek, serie of film. Maar Lasse lijkt niet veel meer te kunnen doen dan zich in de problemen werken en Jonna is echt alleen maar met haar acteercarrière bezig. Oskar loopt vooral rond als een betweterige boer met kiespijn. De dochters van Lasse en Oskar dan, of de vriend van Jonna? Mwah. Nee, als ik zou moeten kiezen, bewonder ik Oskars vrouw Liv nog het meest. Ze ziet er misschien niet zo stoer uit, maar ze heeft een sterke wil en krijgt daarmee veel voor elkaar, of het nu gaat om lastige gasten in het pension of privézaken met haar man, zwager en schoonzus.

Zweedse serie Thicker than water
Liv en Oskar. Foto met dank aan Lumière.

Oude koeien

Gelukkig verdiepen de personages zich wel wat in de loop van de 10 afleveringen. Ik kreeg toch wel wat meer sympathie voor de broers toen ik zag wat ze allemaal te verduren hadden gehad in hun jeugd. Ook Jonna gaat wel inzien dat er meer is dan acteren alleen (en dat haar vriendje een flapdrol is). Maar het was toch een beetje doorploeteren door de afleveringen, waarin steeds meer oude koeien opdoken uit de sloot (soms bijna letterlijk). Voor mijn gevoel werd er wel erg veel bij gesleept, maar wie ben ik om kritiek te leveren op de scenarist van Wallander en de producent van De 100-jarige die uit het raam klom en verdween?

Zweedse serie Thicker than water
Oskar en Lasse. Foto met dank aan Lumière.

Ga Thicker than water seizoen 1 dan ook zeker zelf bekijken. De serie is door Lumière uitgegeven op dvd en is te streamen op lumiereseries.com. Ik ben benieuwd wat jij ervan vindt!

Thicker than water seizoen 2

Mocht je enthousiast zijn, dan heb ik goed nieuws voor je. Er is inmiddels een tweede seizoen van de serie Thicker than water gemaakt. Door de trailer met prachtige winterbeelden kreeg ik toch wel weer zin om te kijken hoe het verderging met de familie Waldemar en hun pension. Het viel te verwachten dat ze nog steeds zo hun problemen hebben en deze soms ook eigenhandig nog wat groter maken. Komen ze daarmee weg?

Thicker than water seizoen 3

Seizoen 3 van Thicker than water begint 3 jaar nadat het pension van de Waldemars is afbrand en Konrad op tragische wijze om het leven is gekomen. Lasse is net weer vrij uit de gevangenis en gaat meteen naar Åland om het geld op te eisen dat de familie Rosén hem als compensatie moet betalen. Jonna is zwanger en ook op het eiland. Terwijl Oskar nog altijd wijnboer wil worden in Argentinië krijgt Liv heel slecht nieuws.

Acteurs die je in de serie ziet zijn Björn Bengtsson, Aliette Opheim (uit Hassel), Joel Spira (uit Snabba cash), Jessica Grabowski (uit Midnight Sun), Filip Berg (uit Black Lake) en Stina Ekblad (uit Fanny och Alexander),

Ook seizoen 3 van Thicker than water is nu te streamen bij lumiereseries.com en verkrijgbaar op dvd.

Wist je dat je via NLZIET alle Nederlandse on-demand televisie (NPO, RTL, etc) kunt bekijken wanneer jij dat wilt? Hier kun je het 14 dagen gratis uitproberen.

Deze blogpost kan affiliatelinks bevatten. Als jij via zo’n link iets koopt of boekt, krijg ik een kleine vergoeding. Dit gebeurt anoniem en kost jou niets extra’s. Samenwerkingen en affiliatelinks stellen mij in staat om deze website te onderhouden en jou van informatie te blijven voorzien. Meer hierover lees je in mijn disclaimer/privacyverklaring.

Sandra van Bijsterveld
Sandra van Bijsterveld

Leuk dat je er bent! Mijn naam is Sandra van Bijsterveld. In 2013 begon ik met bloggen en inmiddels doe ik dat fulltime. Op Scandinavisch Leven deel ik mijn liefde voor Scandinavië met je. Je vindt er leuke manieren om een beetje Scandinavië in huis te halen, zoals spannende boeken en series, Scandi-lekkers, mooi design en fijne kleding en verzorgingsproducten. Op andere websites blog ik over onze vakanties in Nederland, Noord- en Oost-Europa.

16 reacties

    • Met één punt ben ik het niet met je eens: je mag altijd kritiek hebben op scenario-schrijvers, filmers enz. niemand uitgezonderd. Ik lees heel veel Scand. literatuur en zie dat sommige boeken heel sluw worden gepromoot. Ik zeg sluw, niet slim, want het is vaak heel doorzichtig.
      Het boek: de 100-jarige van Jonas Jonasson heb ik heel kritisch gelezen, het was weer een hype en heb ik heel kritisch beschreven, want het is een saai snertboek. Alleen het eerste hoofdstuk is grappig, maar de rest is gortdroog. Tuurlijk is dat een kwestie van smaak, ook al let ik op taalgebruik, verhaallijnen, plotwerking enz. en heb ik in mijn opleiding heel goed literatuuronderwijs gehad. Met docenten die ons leerden onze eigen mening te vormen, kritisch te zijn en je niets aan te trekken van de alg. geldende visie.
      Hoewel ik een diepe liefde heb voor Noorwegen, heb ik een grafhekel aan alle Noorse boeken die zwaarmoedig zijn, van winters zonder zon waar maar geen eind aan komt en geploeter, bah!
      Het boek over de man die Ove heet, vond ik ook zó sloom en nietszeggend, zo’n man die alles elke dag op dezelfde manier en tijd doet, wat heb ik daar een hekel aan! Maar het was een hype en daarom verkoopt het goed.
      Het feit dat iemand beroemd is, wil niet zeggen onaantastbaar of hoogstaand. Sommige zeer beroemde Noorse schrijvers vind ik niet te pruimen en dat schrijf ik dan ook. Bij de serie Tjockare än vatten vond ik het tempo te laag, te laag om de aandacht vast te houden en van
      die depressieve kleuren, wat ook een keuze is van de filmmaker.
      Het is juist leuk om over al die verschillen in visie uit te wisselen.
      Over IJslandse boeken misschien een volg. keer, ik heb een paar pareltjes gelezen de afgelopen tijd, maar vooral de vrouwen hebben een bijzondere positie, nog uit de tijd van de Vikingen. Wordt wellicht vervolgd, hilsen på deg!

      • Natuurlijk mag iedereen kritiek hebben 🙂 Je hebt helemaal gelijk. Al is iemand geen kenner, hij/zij mag altijd een eigen mening hebben.

        Wat ben ik blij dat je de 100-jarige man saai vond! Ik ben aan het boek begonnen, ik ben aan de film begonnen maar ik heb beide niet afgemaakt. Het blijft maar liggen, het pakt me niet, ik kom er niet doorheen. Terwijl het inderdaad zo’n hype was. Maar Een man die Ove heet (de film dan) vond ik weer wel mooi. Dat Rolf Lassgård de hoofdrol speelt, zal daar zeker mee te maken hebben.

        Ik vind het ook belangrijk dat ik hier eerlijk schrijf wat ik ervan vond. Juist om wat jij ook zegt: verschillende visies uitwisselen is veel interessanter dan allemaal jubelen. Ik blijf dus mijn eigen mening geven, maar toch ga ik soms aan mezelf twijfelen als de hele wereld het geweldig lijkt te vinden. Het kan natuurlijk ook met je stemming te maken hebben toen je het boek las/de film keek, je persoonlijke situatie etc. En niet te vergeten smaak.

  1. Ik heb nu de eerste drie afleveringen van “tjockare än vatten” gezien, en ik moet zeggen, dat ik er niet bepaald weg van ben. Maar toch zal ik verder kijken. Ik weet niet wat het is, zeker niet de plot, want die stelt in mijn ogen niet veel voor.
    Wat mij in deze serie ook opvalt, en ook wel behoorlijk stoort, is de taal. Dat is trouwens iets wat mij in meerdere Scandinavische films en series is opgevallen: men gaat heel erg nonchalant met eigenaardigheden van de desbetreffende taal om. In een Zweedstalige kritiek op de site van de Finse televisie stond het er ook zo: Åland zonder Ålanders. In deze serie spelen veel Finnen, die allemaal meer of minder sterk Finland-Zweeds praten, iets wat op het Finse vasteland wordt gesproken, maar niet op Åland. De drie Hoofdpersonen daarentegen spreken allemaal een soort Standaard Zweeds, waarbij Jonna ook nog een sterk Stockholms tongval heeft. Dat past gewoon niet, dat zou zo zijn als of in een Nederlandse film iemand een Groninger moet spelen maar dan wel met een sterk Limburgs accent.
    Ik blijf wel kijken en kom graag later nog weer terug op wat ik verder nog te zeiken heb…

      • Ja, komt ‘ie:

        Ik heb de hele serie toch maar uitgekeken, omdat ik dacht dat er nog iets heel speciaals zal komen, maar dat kwam er dan toch niet. Voor mij is een goede serie of ook film iets, waar één of twee hoofdverhalen inzitten die het liefst naar het einde toe naar elkaar toe groeien, om dan uiteindelijk een climax te bereiken. In plaats daarvan had je een hele hoop kleine verhaaltjes, waardoor je tussentijds steeds ging vergeten waarom het eigenlijk ging: de erfenis! Helemaal aan het einde had ik zoiets van “ach ja, daar was ook nog de erfenis”. Iedereen had wel zo de een of ander lijk in de kast. En de een wist van de anders lijk en vice versa, waardoor niemand wat durfde te zeggen.
        Het leek er soms ook op, zoals in GTST, dat de ene dag een verhaal verzonnen wordt om het de volgende dag te kunnen filmen, omdat je toch tien afleveringen vol moet krijgen. Zoals deze potsierlijke episode met de bruiloft en de wijnvlek op de bruidsjurk – waar was dat in hemelnaam voor nodig?
        Kortom: een te hoog soapgehalte, niet mijn ding. Ik denk ook niet, dat ik mij het tweede seizoen aan ga doen, tenzij er niets beters te zien is en ik mij stierlijk verveel.

  2. Fijne serie! Goed gecast en mooi uitgewerkte personages. Op prettige, Scandinavische manier geregisseerd, zonder onnodige achtergrondmuziek. De spanning krijgt vooral vorm als dreiging die in de lucht hangt, zeker in het tweede seizoen.
    Wat ons betreft een aanrader.

    Het verhaal lijkt behoorlijk te zijn geïnspireerd door de serie Bloodline die zich afspeelt op de Florida Keys, die we hadden gezien voordat we Thicker than Water gingen kijken. Bloodline is overigens wel spannender dan Thicker than water. (Beide series zijn nu (2017) op Netflix te zien.)

    We zijn deze serie gaan kijken op basis van het lijstje Sandra met Scandinavische / Finse series (dank daarvoor!).

  3. Intussen staan serie 1 en 2 op Netflix en is er ook een serie 3. Voor scandicrimi-liefhebbers een luchtige afwisseling. Als er aan het einde van aflevering 1 geen lijk was geweest, hadden we denk ik niet verder gekeken. Maar eenmaal gezogen in deze klucht, bedenk je what’s next en wil je toch weten hoe het verder gaat met alle personages. Prima vermaak.

  4. Sorry, ieder zijn mening, maar ik vind wat je vertelt totale onzin. Deze serie krijgt bijna overal zeer goede kritieken, en zeer terecht, het acteren is meer dan behoorlijk, heerlijke serie vind ik. Het is niet het niveau van series als Borgen, The Killing, en zeker niet dan Ride Upon The storm met een fantastische Lars Mikkelsen. Als je deze series vergelijkt met Vlaamse of Nederlandse series, van die laatste krijg ik altijd zware buikkrampen door de afschuwelijke acteerprestaties, nee Scandinavie heeft zeer veel mooie heerlijke series!!!!

    • Dat laatste ben ik helemaal met je eens. En verder: smaken verschillen. Wat ik schrijf, is mijn eerlijke, persoonlijke mening, niet die van anderen. Over de meeste series ben ik erg enthousiast, over deze toevallig niet. Maar ik ben blij dat anderen er wel van kunnen genieten. En ik zal de laatste zijn om te beweren dat het ’totale onzin’ is dat zij hem wel goed vinden. Ieder zijn of haar mening.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ik ga akkoord met het privacybeleid.